در پی سوختَن زایِش است، و در پی هر نَغمِه روشنی...
فائزه علیمردای
نقاش” تکنیک سوخته نگاری” و موزیسین و فارق التحصیل رشته معماری است.
از سال ۹۱ مسیر نقاشی را با خلق آثار سوخته نگاری چوب و نی آغاز کرد؛ مسیری که به تدریج به امضای شخصی او در دنیای هنر تبدیل شد.
او هنر را بستری برای رمز گشایی از شعور پنهان در طبیعت می‌داند و با الهام از فلسفه‌ی هنر ایرانی، تلاش می کند پیوند میان انسان، تاریخ و عناصر آفرینش را در قالب تصویر آشکار کند
خَلق
فائزه علیمرادی از هنرمندان پیشرو در تلفیق سوخته نگاری با سازهای موسیقی در ایران است. او با دانش بصری و درک موسیقایی خود، بیش از ۷۰۰ ساز موسیقی- از نی تا تنبک و دیگر سازهای سنتی ایرانی و سازهای غربی و جهانی- را با نقوش اصیل و طراحی‌های اختصاصی با هنر سوخته نگاری آراسته است.
وی در حال حاضر سوخته نگاری را روی انواع سطوح چوبی همچون آلات موسیقی، تابلو های پُرتره و صنایع خلاق مرتبط با هنرهای ایرانی ارایه می‌کند.
علیمرادی در سال های فعالیت خود در نمایشگاه‌های استانی و تخصصی صنایع دستی شرکت کرده و آثار او به دلیل دقت فنی و هویت اصیل ایرانی مورد استقبال گسترده قرار گرفته‌اند.
آموزش سوخته نگاری
از نگاه فائزه علیمرادی، آموزش صحیح نه تنها انتقال مهارت، بلکه راهی برای جلوگیری از خطاهای رایج، هدایت درست ذهن و دست، و پرورش نگاه هنری اصیل است.
به همین دلیل با رویکردی کاربردی و تجربه محور، سال هاست که به تدریس سوخته نگاری در قالب دوره‌های حضوری و آنلاین می‌پردازد و پس از سال‌ها فعالیت مستمر در زمینه آموزش تخصصی رشته سوخته نگاری در شاخه های “سوخته نگاری چوب”، “سوخته نگاری نی” و “سوخته نگاری چرم” ، اقدامات کاربردی در طراحی شیوه آموزشی خود به کار گرفته است.
فریادگر سکوت
فائزه علیمرادی “متولد اسفند ماه 1370” موزیسین و نقاش با تکنیک سوخته نگاری و فارغ التحصیل رشته ی معماری است.
او نوازنده ی ساز های هارمونیکا، تنبور و تار است و در طول مسیر خود در نوازندگی ساز تنبور از اساتیدی چون “کیخسرو پورناظری”، “فرشید کاکاوند” و “مهرداد ملکی” و در مسیر نوازندگی ساز تار از اساتید “محسن نفر”، “قاسم رحیم زاده” و “طینوش بهرامی” بهره برده است.
او امروز علاوه بر نوازندگی، به آموزش ساز تنبور نیز مشغول است و تجربه و دانش خود را به علاقه‌مندان انتقال می دهد.